Դուք` աննյութեղեն,
Դուք` շունչ ու հոգի,
Դուք` գեղեցկության երկրպագություն,
Դուք` ազնվացնող` նման աղոթքի…
Կատարելության ափը հասնելու տենչանքով ուսուցիչն օգնում է թևածել
հոգու, սրտի ու մտքի բարձունքներում:
Հայի կենսառաք
տեսլականությամբ սովորեցնում է արևել անվերջ հանապազօրյա երթին դժվարին, քերթության
վերին խորհուրդն իմանալ և արշալույսվել վերելքի
ճանապարհին:
Հոկտեմբերի
5-ին Իջևանի թիվ 4 հիմն. դպրոցի 5-րդ դասարանցիները անկրկնելի պահեր պարգևեցին` յուրօրինակ
խոնարհումով նշանավորելով Ուսուցչի օրը:
Հայ ուսուցիչը
կրողն ու փոխանցողն է ոգեղենության, արյան հիշողության, լեզվամտածողության և ազգային
գաղափարախոսության: Նա է կարգավորում աշխարհի հողձուկ շնչառությունը, տալիս երազանքի
ծաղկափոշի և արարման ամոքիչ կենսահյութ: Նա է շնչավորում հայի կարոտները, գիրն ու տաղը,
թաքուն դողը, օգնում մտքի անսանձ մակույկով ճեղքել գիշերը և առավոտի ափերը ելնել` անքուն, հոգնաբեկ, բայց իմաստնացած:
Սիրանյութից
շաղախված լինելով` իր սանին հյուսում է երազից, հույսից, խռով արյունից, ըմբոստությունից
ու խենթությունից: Հայացքով խոսուն, դեմքով
լուսավոր` նա դառնում է վառ գալիքի աղբյուր`ճախրանքի ցնծագին ուժը պարգևելով իր սաներին:
Հայո’ց ուսուցիչ, երբ քո աչքերում
Պատկերս եմ տեսնում` լույսով շաղախված,
Աստվածանում եմ ինքս իմ աչքին
Ու քեզ եմ գալիս` անվերջ ծարավս ու
քաղցս առած…
Շնորհավո’ր տոնդ, և թող օրհնյա~լ լինեն առավոտներդ….
Գ. Մկրտումյան
No comments:
Post a Comment